Για τις ερευνητικές προσπάθειες που γίνονται διεθνώς είτε σε επίπεδο θεραπείας, είτε σε επίπεδο εμβολίου, για την καταπολέμηση του νέου κοροναϊού, μίλησε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ο καθηγητής Φαρμακολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης, ερευνητής στο Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας του ΙΤΕ, και συνεργαζόμενος καθηγητής Έρευνας στο Κέντρο Ανάπτυξης Φαρμάκων στο Πανεπιστήμιο Northeastern της Βοστώνης, Αχιλλέας Γραβάνης.

Μέσα στους επόμενους τρεις μήνες οι περισσότερες από τις κλινικές μελέτες για τις υπό διερεύνηση θεραπείες, θα μας έχουν δώσει μια ακριβέστατη εικόνα για τις δυνατότητες φαρμακολογικής παρέμβασης, στη λοίμωξη του κορονοϊού, λέει χαρακτηριστικά ο διακεκριμένος ερευνητής. Αναφέρει ακόμα, ότι αυτή τη στιγμή υπολογίζεται ότι ασχολούνται με τη βασική και την κλινική-επιδημιολογική έρευνα πάνω από 1 εκατ. επιστήμονες σε όλο τον πλανήτη. Επίσης, εκτιμά ότι δεν θα υπάρξει πανάκεια-θεραπεία κι αυτό γιατί, όπως λέει: «Θα είναι διαφορετική ανάλογα με το στάδιο της νόσου και το γενετικό υπόστρωμα του ασθενούς».

«Η νόσος δεν είναι απλή, όπως διαφάνηκε στην αρχή της, αλλά αποτελεί σύνδρομο νόσων: ξεκίνησε ως νόσος του αναπνευστικού και τώρα γνωρίζουμε ότι δημιουργεί προβλήματα στην καρδιά, στο σύστημα πήξης του αίματος, στο κεντρικό νευρικό σύστημα, στο γαστρεντερικό σύστημα» επισημαίνει και προσθέτει: «Πολλοί κάνουν το λάθος να απλουστεύουν όταν αναφέρονται στη θεραπευτική της λοίμωξης. Νομίζω ότι δεν θα υπάρξει πανάκεια-θεραπεία. Θα είναι διαφορετική ανάλογα με το στάδιο της νόσου και το γενετικό υπόστρωμα του ασθενούς»

Όπως εξηγεί «η φαρμακολογία της νόσου χωρίζεται σχηματικά σε πρώιμα στάδια και σε στάδια βαρέως πασχόντων. Στα πρώιμα στάδια τα αντιικά που αναστέλλουν τα ένζυμα πολλαπλασιασμού του ιού, όπως οι ρεμεδεσιβίρη, η φαβιπιραβίτη, το EIDD-2801 και τα αντισώματα κατά πρωτεϊνών του ιού ή του κυτταρικού του υποδοχέα, του ενζύμου ACE2 θα έχουν το κύριο λόγο. Στους βαρέως πάσχοντες θα είναι πιο αποτελεσματικά κυρίως τα φάρμακα ανοσοτροποποιητές, όπως τα αντισώματα κατά των υποδοχέων των προ-φλεγμονωδών υποδοχέων IL-6, CCR5, C5a, καθώς και τα φάρμακα ελέγχου της πήξης και της μικροαγγειακής φλεγμονώδους νόσου».

Αναφερόμενος σε δοκιμές που έχουν γίνει σε πειραματόζωα, λέει ότι «ειδικά, για τη ρεμδεσιβίρη είναι ενδιαφέρον ότι στο πιο κοντινό στον άνθρωπο πειραματικό μοντέλο, τον πίθηκο Ρέζους Μακάκους, όταν χορηγείται στην αρχή της λοίμωξης, κανένα από τα πειραματόζωα δεν αναπτύσσει πνευμονία, σε αντίθεση με τα πειραματόζωα ελέγχου, που δεν την έχουν λάβει, τα οποία τελικά νοσούν με πνευμονία. Τα δεδομένα αυτά υποδηλώνουν ότι η αντιική δράση του φαρμάκου πιθανά θα είναι πιο ισχυρή και αποτελεσματική στους ασθενείς, στα πρώτα στάδια της λοίμωξης. Εάν αυτό αποδειχθεί και στον άνθρωπο, τότε θα έχουμε αντιικά φάρμακα για τους ασθενείς στο σπίτι, αλλά και σαν χημειοπροφυλακτικά φάρμακα των ομάδων υψηλού κινδύνου. Ειδικά για την ρεμδεσιβίρη για να έχει χρήση στους ασθενείς αυτούς, πρέπει να παραχθεί και σε μορφή χορήγησης από του στόματος η ενδομυϊκά/υποδόρια, διότι σήμερα χορηγείται ενδοφλέβια».

Πότε θα είναι διαθέσιμο εμβόλιο

Όσον αφορά την ανάπτυξη εμβολίου, ο καθηγητής Φαρμακολογίας μας ενημερώνει, ότι «σήμερα τρέχουν διεθνώς περίπου 40 προγράμματα για την ανάπτυξη εμβολίου, εκ των οποίων 7 εμβόλια δοκιμάζονται ήδη στον άνθρωπο, σε υγιείς εθελοντές (κλινική φάση 1), πιθανά δύο από αυτά έχουν ήδη μάλλον περάσει σε φάση 2 για τον έλεγχο της αποτελεσματικότητα τους». Συμπληρώνει δε, ότι «η ανάπτυξη των εμβολίων έχει καλές πιθανότητες να είναι αποτελεσματική διότι, ο κοροναϊός φάνηκε να είναι σχετικά σταθερός (δεν μεταλλάσσεται εύκολα) τουλάχιστον όχι πιο ασταθής από τον ιό της γρίπης. Βέβαια, όπως και με το ιό της γρίπης, κάθε 1-2 χρόνια θα ανανεώνεται το εμβόλιο για να περιλαμβάνει την κάλυψη και των νέων στελεχών του κορονοϊού. Συνήθως τα εμβόλια καλύπτουν 40-60% των ατόμων που εμβολιάζονται, αλλά το ποσοστό αυτό είναι αρκετό για τον πλήρη έλεγχο της λοίμωξης στην κοινότητα».

Σε ερώτηση για το αν τον ανησυχεί το ενδεχόμενο ο ιός να μεταλλαχθεί σε τέτοιο βαθμό που ακόμα και αν βρεθεί εμβόλιο, κάποια στιγμή να μη λειτουργεί, ο κ. Γραβάνης απαντά: «Ερευνητές στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν εντοπίσει εκατοντάδες μεταλλάξεις στον κοροναϊό. Ωστόσο, κανένας δεν έχει ακόμη αποδείξει, τι θα σημαίνει αυτό για την εξάπλωση του ιού στον πληθυσμό, και για το πόσο μπορούν να επηρεάσουν την ανάπτυξη του εμβολίου».

Ερωτηθείς τέλος για πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες ενός εμβολίου, αναφέρει ότι «οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες μετά τον όποιο εμβολιασμό είναι ήπιες. Περιλαμβάνουν ήπιο πυρετό, ρίγος, αίσθημα κόπωσης και ίσως πόνους στις αρθρώσεις. Οι πιο συχνές αυτές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι ένα σημάδι, ότι το σώμα αρχίζει να χτίζει ανοσία (προστασία). Οι σοβαρές παρενέργειες από τα εμβόλια είναι εξαιρετικά σπάνιες. Η μέχρι τώρα εμπειρία μας διδάσκει ότι τα εμβόλια είναι πολύ πιο ασφαλή από το να βιώσει κανείς την ασθένεια που αποτρέπουν. Οι διαδικασίες ανάπτυξης των εμβολίων είναι εξαιρετικά αυστηρές και περιορίζουν αποτελεσματικά την σοβαρή τοξικότητα. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το ίδιο θα συμβεί και με τα εμβόλια κατά του κοροναϊού».